Wspomnienie o dziadku

Zgarbiony z laską człowiek ponury.
W podeszłym wieku starość okrutna
Czytał klasyków literatury
Znał mistrzów pędzla, podziwiał płótna.

   Dobry, cierpliwy, zaleta dziadka
   Przez bliskich był szanowany.
   Cały dorobek to skromna chatka
   I pochylone stare parkany.

Skryte marzenia o lepszych czasach
Miał On poglądy i spostrzeżenia
Broda zwisała w kierunku pasa.
Ile miał zmarszczek to bez znaczenia.

  Ile na czole? Ile na twarzy?
  Człowiek honoru ludzi odważnych
  Wnuczek sympatią dziadunia darzył
  Nie pozostawił On długów żadnych.

O równe prawa walczył dla kobiet
Pozostawił nam pewien spadek
Leczył się w Busku i Nałęczowie
To nie kto inny, tylko nasz dziadek.

                            FRASZKA.

              Z wysokiego domu
              Na ziemię spadł dziadek
             Dziadka nie ratują 
             Kłócą się o spadek.

                   Jan Kulik 17 01 2022 r Warszawa