Wiersze o Parku

Od kol. Barbary Gutowskiej z Koła nr 2 otrzymaliśmy kolejne wiersze z twórczości wakacyjnej

Park Bródnowski

Park Bródnowski jest uroczy
zieleni wokół tyle
mają na co patrzeć oczy
Posiedzieć na ławce, odpocząć tak mile

Młodzież też do parku się garnie
widzi się ich wieczorem
Ale czy zachowuje się ładnie?
– Tego nie powiem

Ławki połamane, pobrudzone, popisane
wkoło śmieci pełno
Ale jak brzydko wyglądają one?
No cóż,  młodym pewnie wszystko jedno!

Park tak blisko

Przejdę ulicę Boliwara i już jestem w parku
Odpoczywam, zachwycam się jego urodą
a gdy spotkam Pana – Panie Marku
mogę porozmawwiać o malowaniu,
o wierszach z taką swobodą.

Park tak nastraja, że chce się żyć
Patrzę na te drzewa – wiersze pisać
A nawet tak bezczynnie posiedzieć, pomarzyć
Nieraz mam chęć za pędzel chwytać

Malować drzewa, wodę
kaczuszki pływające
Tę piękną przyrodę
i dzieci chlebek kaczuszkom rzucające

Jak dobrze, że można coś z siebie dać
wtedy milej czas leci – nuda nie czepia sie nas
a i zadowolenie masz
Gdy patrzę na park malować,
 malować chcę.