Pożegnanie Haliny Trybenek
Pożegnanie Haliny Trybenek
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 31 marca 2019 roku odeszła od nas na zawsze Nasza Kochana Mama, Babcia i Prabacia. Była osobą szczególnie uzdolnioną, jej felietony i wiersze wielokrotnie były publikowane na łamach „Naszego Głosu”, jej obrazy będą nam przypominać jak bardzo lubiła przyrodę, jak kochała życie oraz jakim była życzliwym człowiekiem.
Spoczywaj w spokoju.
Córka Marzenna z rodziną
Poniżej pożegnanie mojej Mamy, które wygłosił Pan Witold Harasim
Pożegnanie Haliny Trybenek
„Szanowna Rodzino”, „Drodzy zebrani”.Chciałbym – w imieniu członków Polskiego Związku Emerytów Rencistów i Inwalidów oraz własnym – pożegnać naszą wspaniałą Koleżankę śp. Halinę Trybenek. Nasza liczna obecność tutaj pokazuje jak wielką stratą jest dla nas Jej śmierć i jak wielką pustkę odczuwamy, uświadamiając sobie, że już Jej z nami tu na ziemi nie będzie. Tak będzie w sferze fizycznej. Ale w sferze duchowej śp. Halina przyczyniła się i przyczyniać będzie nadal, do wychowywania patriotycznego i wzrostu wrażliwości ludzi, poprzez pozostawienie żyjącym tak wielu namalowanych obrazów, na których utrwaliła piękno tego świata i ludzi. Bo w świecie ducha nie ma pożegnania. Śmierć, która pomimo tego, że spotka w życiu każdego z nas, zawsze przychodzi nie chciana i nieoczekiwana”. W ostatnich rozmowach ze mną – ta nadzwyczaj wrażliwa i świadoma rzeczywistości tego świata i swojego w nim miejsca, niezwykle skromna i przez tą skromność dostojna osoba – w prostych, bezpośrednich słowach dawała do zrozumienia, że może już nie długo….. Ale co jest naturalne wśród żyjących – moja świadomość nie chciała tego przyjąć i z tym się godzić. Wolałem myśleć, że jeszcze namaluje ileś obrazów, że będziemy się cieszyć Jej obecnością. Dziś musimy się wszyscy pogodzić z tym, że Pan Bóg wezwał Halinę do siebie. Żegnam Cię nasza wspaniała koleżanko słowami z wiersza ks. Twardowskiego – „można odejść na zawsze by stale być blisko”. Oraz słowami wiersza Wisławy Szymborskiej – „Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci”