Dzień Babci i Dziadka

Hurra babcie, hurra dziadkowie! Należy Wam się to święto, ba – według mnie – należy Wam się nawet czerwona kartka w kalendarzu! Za Waszą miłość, za Wasz trud i poświęcenie dla młodych pokoleń Polaków. 
Kiedy rozmawiacie o swoich wnukach, macie takie ciepłe uśmiechy na ustach, rozpromieniają się Wasze twarze i już nie widać żadnych zmarszczek, a oczy są tak przepełnione miłością, że chyba większej miłości na świecie nie ma, niż ta Wasza. Mimo że Wasze wnuczki i wnuki to niekiedy dorośli już ludzie, to Wy nadal widzicie w nich te szkraby z dawnych lat i wspomnienia o nich opromieniają Wasze życie.
Chociaż ciągle nie przysługuje mi prawo i honor noszenia zaszczytnego tytułu babci i zazdroszczę Wam tych problemów oraz trosk o najmłodsze latorośle rodu, to z wielką radością świętuję wraz z Wami Wasze święto. Mam nadzieję, że wkrótce też zaznam uczucia miłości do własnych wnucząt, a na razie muszę zadowolić się sympatią do cudzych maluchów.
Właśnie mieliśmy przyjemność gościć w naszym Kole nr 11 takie „cudze” wnuki. kliknij Przyszli do nas już kolejny raz (poprzednio uatrakcyjnili nam występami spotkanie andrzejkowo-mikołajkowe), aby pochwalić się swymi umiejętnościami muzycznymi i recytatorskimi. Wesoło i w miłej atmosferze spędziliśmy to popołudnie, a równocześnie jeszcze bardziej zrozumieliśmy słowa piosenki Majki Jeżowskiej, że …”wszystkie dzieci nasze są”.

Z najlepszymi życzeniami długich lat zdrowia i radości z wnuków dla wszystkich babuń i dziadusiów od
Elżbiety Woińskiej