Senior w koronie

Senior w koronie

Nastał dla wszystkich bardzo trudny czas, czas pandemii , w którym trzeba się odnaleźć. Jesteśmy zaniepokojeni zalewem mediów mniej lub bardziej wiarygodnymi informacjami na temat bieżących wydarzeń i dynamicznie zmieniającej się sytuacji zagrożenia korona wirusem.

Zwłaszcza my – seniorzy ze względu na często zmniejszoną odporność organizmu powinniśmy stosować się do zaleceń ministra zdrowia i odpowiedzialnie, ze świadomością podporządkować się domowym kwarantannom. Czas epidemii zmusza nas do ograniczenia do minimum kontaktów nawet z najbliższymi.

Nie jedno z nas na co dzień żyje w pojedynkę i teraz właśnie szczególnie odczuwamy to, jak bardzo brakuje bliskości drugiej osoby. Doceniamy wartość dotychczasowych spotkań z innymi ludźmi, głównie z zaprzyjaźnionymi kolegami i koleżankami z miłego grona emerytów.

Brak kontaktu z dziećmi, wnukami czy prawnukami jest bardzo bolesny. Cieszę się jedynie z tego, że dzięki rozwojowi technologii mogę przynajmniej telefonicznie lub przez internet choć częściowo zaspokoić swoją tęsknotę za bliskimi. Dobre relacje rodzinne i wzajemna troska uświadamiają nam, że jesteśmy sami ale nie samotni.

Trzeba się wspierać wzajemnie  przynajmniej telefonicznie, myślami i modlitwą, bo tylko tyle można w tej chwili zrobić solidarnie dla drugiego człowieka.

Wykorzystajmy przymusowe zamknięcie w domach na przeglądanie albumów ze zdjęciami, na przesłuchanie taśm i płyt z ulubioną muzyką , na napisanie pamiętnika, czy stworzenie dla następnych pokoleń drzewa genealogicznego swojej rodziny.

Mam nadzieję, że ten trudny dla wszystkich czas jest okresem przejściowym i stosując się do zaleceń, ograniczymy go do minimum.

Wszystkim Państwu życzę zdrowia i wytrwałości, siły ducha i wiary, że wkrótce będziemy znowu mogli się spotkać wśród życzliwych ludzi z grona emerytów.

Anna Przewoźniak

tekst stworzony na łączach telefonicznych z córką